1 september. Dé dag dat heel veel kinderen terug naar school trokken. De ene met klamme handjes, de andere vol enthousiasme. Onze jongens zouden voor het eerst hun nieuwe klasgenootjes leren kennen én ze zouden nu moeten leren in een nieuwe taal: het Frans. Ondanks onze voorbereidingen, bleef het toch een spannend moment. Na 2 maanden op onze roze wolk zouden we er wel eens keihard kunnen afdonderen. En of het een boeiende start werd. Alleen niet op 1 september voor ons.
Oh oh corona…
De dag voor 1 september maakte Daan, die naar het tweede leerjaar moest gaan, plots koorts, hij was suf, gaf over en had keelpijn. Om een lang verhaal kort te maken: we moesten een lokale huisarts zoeken en hem laten testen op COVID-19. Als voorzorg bleven ook Maarten en Tijl thuis. Gelukkig kwam ‘s avonds het verlossende berichtje: Daan testte negatief. Hij had dus wellicht een gewone verkoudheid, maar door de strenge maatregelen heeft hij uiteindelijk de hele eerste schoolweek gemist.
Tijl kon op 2 september aan zijn eerste schooldag beginnen. Hij gaat naar de derde kleuterklas bij madame Geraldine. Tijl zou Tijl niet zijn als hij er niet meteen ingevlogen was: hij maakt zo vlot vriendjes en walst zich overal door. Dat daar af en toe misverstanden mee ontstaan, bewijst dat hij de eerste vijf dagen warm gegeten heeft op school in plaats van zijn eigen meegebrachte boterhammetjes. Vanaf deze week start hij – net als Daan – met bijles Frans samen met nog 3 andere klasgenootjes. Ik ben zelf echt benieuwd hoe het verder loopt.
Na een valse start naar het tweede leerjaar
Daan startte uiteindelijk op 7 september in het tweede leerjaar bij madame Marie. Het klinkt misschien wat optimistisch, maar voorlopig lijkt het redelijk vlot te lopen. Hij gaat graag naar school en maakte ook al enkele vriendjes. De juf zei me enkele dagen later: “Ik heb zo met hem ingezeten: een nieuwe school, een nieuwe omgeving, allemaal nieuwe klasgenootjes en dan de eerste week school missen. Maar toen leerde ik Daan kennen en merkte ik dat het wel goed komt met hem.” Dat was echt een enorme opluchting.
Is het dan echt allemaal zo gemakkelijk? Moeilijk om zeggen. Daan heeft effectief wel wat moeten bijbenen. Zo heeft hij vorig weekend alle testjes die de klasgenootjes in de eerste week gedaan hadden, moeten inhalen. Hij heeft het geweldig gedaan, na de nodige aanmoedigingen van papa. Er zullen nog wel moeilijke momenten komen. De afgelopen dagen moest hij bijvoorbeeld het gedichtje le cartable rêveur van Carl Norac vanbuiten leren en dat was initieel met enorm veel tegenzin. Gelukkig hielp Gregoire er ons met zijn prachtige versie op gitaar door. Het voordragen in de klas heeft hem zelfs een boost gegeven omdat ons competitiebeest merkte dat het ook voor de Franstalige kindjes niet evident was. Ik hoop dus dat we de momenten dat hij geen zijn heeft ‘in dat Frans’ kunnen blijven counteren.
Wordt ongetwijfeld vervolgd…
Laat van je horen!
Laat een berichtje achter onder deze post of contacteer ons via onze contact pagina, Facebook, of Instagram. We kijken er naar uit om jouw tips te horen of gewoon ervaringen uit te wisselen.
Op zoek naar inspiratie? We bundelen alle leuke tips van reizigers in regio en andere expats op Pinterest.
